‘Ah be insan’

Müge İplikçi’nin “Ah Be Melek” isimli hikaye kitabı işte o kanatsız meleklere ithaf edilmiş. Gökyüzünde hınzırca insanlığı seyreden melek gördüğü görünümleri ironik ancak ironik olduğu kadar da trajik bir halde anlatıyor. Kısa kısa hikayeler İplikçi’nin yazdıkları. Her biri oburunun devamı üzere. Hani hikaye bittiğinde kahramana ne olduğunu merak edersiniz, devamında neler olduğu ya da bir öteki kahramanın kıssasını öğrenme isteği içinizi kemirir, işte bu kitap hepsine karşılık veriyor. Bir hikayede tanıdığımız bir kahraman bir öbür hikayede yine karşınıza çıkıyor. Biraz yapboz üzere… Modüller yanlışsız yerine oturunca meleğin sesi daha yüksek duyuluyor. Zira melek günlük hayatta duymadığımız, duyamadığımız ya da kendini duyurmayı bilemeyen insanlara uzatıyor kanatlarını İplikçi’nin kaleminden akan hikayelerde. Kıymetsiz üzere düşünülen bir an, yanımızdan geçip giderken fark etmediğimiz bir insan dünyayı değiştiriyor. Aslında her şey detayda bilinmeyen. İplikçi’nin meleği de hepsini gösteriyor bize, elbette olanca şefkatiyle.